Zomerspecial

Zomerspecial

Lekker leesvoer en inspiratie uit de Méditerranée. Dat wordt genieten op de camping, aan zee of op een vrije dag in de tuin of op het balkon!

Avontuur in Andalusië

Avontuur in Andalusië

Yasmin krijgt voor haar verjaardag een kookcursus in Zuid-Spanje. Ze heeft zo haar twijfels, maar ze pakt het avontuur aan. En dan ontdekt ze niet alleen nieuwe smaken, maar ook onvermoede kanten van zichzelf...

Het was een zwoele avond en terwijl ze nipten aan hun tintos de verano en genoten van de live flamenco-gitaarmuziek, vertelden ze elkaar over hun zo verschillende levens, hun dromen en hun zoektocht naar verbinding. Yasmin voelde zich aangetrokken tot de onbevreesde manier waarop Camila in het leven stond. In haar aanwezigheid voelde Yasmin zich bevrijd om haar eigen angsten en twijfels te delen, en ze ontdekte al snel een diepe verbondenheid met de levenskunstenares.

.

Samen verkenden ze de verborgen juweeltjes van het stadje, van kleurrijke street art tot gezellige boetiekjes vol handgemaakte sieraden en kleding. En terwijl ze door de smalle steegjes slenterden, leerden ze elkaar al snel beter kennen. Sterker, het leek of ze elkaar al hun hele leven kenden. Het was als een vonk, die in een droge houtstapel was gevallen. Het vuur dat ze voelde ontvlammen had Yasmin nog nooit gevoeld. Terwijl ze dit overdacht, kreeg ze tranen in haar ogen. Camila vroeg of alles wel goed ging en ze antwoordde: ‘Si, todo bueníssimo.’
Op een avond nodigde Camila Yasmin uit voor een schilderworkshop in haar studio. Er stond een stilleven klaar van mango’s, passievruchten, bananen, avocado’s en kaki’s. Ze had nog nooit geschilderd, dus ze dacht dat ze het wel kon. Camila deed het voor en zij volgde. Ze deelden er niet alleen hun liefde voor kunst, maar uiteindelijk ook hun diepste verlangens. Yasmin voelde de onmiskenbare chemie tussen hen, een connectie die verder reikte dan woorden alleen. De vonken vlogen niet alleen over vanwege hun gemeenschappelijk interesses, tussen het schilderen door flirtten ze speels met elkaar en de spanning hing als een zinderende zomernacht in de lucht.

.
.

.

Terwijl Yasmin haar penseel over het doek liet glijden, kreeg ze kippenvel als Camila haar per ongeluk aanraakte. De studio veranderde in een broeierige setting, waar verlangen en creativiteit hand in hand gingen. En hoewel Yasmin zichzelf normaal gesproken als een rustig persoon zag, voelde ze nu een opwinding die haar bloed sneller deed stromen. Wat gebeurde hier? Ze viel toch altijd op mannen? Ze was toch heel gecharmeerd van haar kookleraar, waar ze werk van zou gaan maken? Wat ze nu voelde, was van een totaal ander niveau. Ze kreeg het warm en maakte een onverwachtse beweging, waarmee ze het potje penseelwater omstootte. Ze probeerde het nog op te vangen, en ze draaide zich om met haar kwast vol groene verf nog in haar hand en voor ze het wist, had ze zichzelf en Camila een kleur gegeven. Ze barstten allebei in lachen uit. ‘Nou, dit was niet helemaal wat ik had verwacht toen ik naar de markt ging,’ hinnikte Yasmin terwijl ze een verfvlek van Camila’s neus veegde. Camila keek haar met een ondeugende blik aan. ‘Tja, wie had gedacht dat kunst zo... stimulerend kon zijn?’
Relaxed vervolgden Yasmin en Camila hun avond, genietend van elkaars gezelschap en het onverwachte avontuur dat hen samenbracht. Want in het warme en gastvrije Andalusië was één ding zeker: het leven zat vol verrassingen en soms was het beste wat je kon doen gewoon meegaan met de stroom en zien waar die je naartoe bracht.

.

Yasmin was totaal in de war. Dit was de eerste keer dat een vrouw zoiets bij haar teweeg had gebracht. En dat terwijl ze ook enorm gecharmeerd was van Jorge, de kookleraar. Hij was zo anders dan de mannen met wie ze weleens had gedatet. Totaal niet machoachtig, maar wel innemend en attent, met een jeugdige twinkeling in zijn ogen, waar ze dol op was. Hij liet haar als eerste van de paella proeven. Op het moment dat hij de lepel in haar mond stopte, kreeg ze kippenvel. Alweer. Het geurige gerecht, bereid met sappige gamba’s, mosselen, stukjes kip en verse groenten, was een ware smaakexplosie die haar betoverde. Haar gedachten gingen gelijk weer terug naar die spannende chica. Aan een van de avonden ervoor, toen ze samen de ‘cena’ gingen nuttigen in een klein tentje aan een levendig plein met platanen. Camila en zij bleven maar praten, elkaar eindeloos vragen stellen en ze lachten om elkaars gekkigheden en staarden elkaar vol verwondering in de ogen.

.
.

.

Voor Yasmin was de ontmoeting met haar nieuwe, Spaanse vriendin een ware eyeopener. Ze had de kans aangegrepen om haar horizon te verbreden en zich open te stellen voor nieuwe ervaringen. Eigenlijk had ze nooit de ware betekenis begrepen van vrijheid. En liefde! Tot ze Camila ontmoette. Ze hielden allebei van nieuwe mensen ontmoeten. De Spaanse manier van met elkaar omgaan beviel Yasmin heel goed. De stemming was meteen zo los, zo anders dan Yasmin kende uit haar eigen omgeving. Camila leek de hele wereld te kennen. Volenthousiasme begroette ze een vriendin, die Yasmin ook meteen 2 zoenen gaf, terwijl ze haar nog nooit had ontmoet. Daar stond ze dan, een beetje blozend te schutteren. Maar eigenlijk gaf het haar een heel warm gevoel. Op een van hun avonden uit gingen ze naar een schattige strandtent. Ze bestelden een een berg calamares en croquetas en aten hun vingers er zowat bij op. En de volgende avond, nadat ze de hele middag in het appartement waren opgegaan in elkaars gezelschap, genoten ze van verfrissende gazpacho in een kleine tapasbar. De koude tomatensoep met knoflook was precies wat ze nodig hadden om af te koelen in de zomerhitte. De smaken van de gerechten vloeiden zowat samen met hun emoties. Ze kreeg tranen in haar ogen toen ze voor het eerst de traditionele tortilla de patatas proefde. De eenvoudige, maar smaakvolle combinatie van ei, aardappel en ui was een openbaring. De aardappel en ui zo zacht en zoet en het romige ei nog een beetje vloeibaar. Ze had nog nooit zo genoten van zo’n simpel gerecht.

.

Na een lange avond stappen met een aantal leuke mede-cursisten, het was al bijna ochtend, bracht Jorge hen de fameuze churros con chocolate. Ze zaten tegen elkaar aangeleund op een heuvel, met uitzicht over het land en de zee, intens te genieten van de warme lekkernij. Het knapperige, gefrituurde deeg, gedoopt in een zijdezachte chocoladesaus, was van een onvoorstelbare heerlijkheid. Jorge knipoogde naar haar, het voelde vertrouwd. Ze had zo veel van hem geleerd, wat voelde ze een dankbaarheid en adoratie voor hem. Maar echte verliefdheid? Dat was het niet.
Met elk nieuw gerecht dat ze die dagen uitprobeerde, ontdekte Yasmin steeds meer over de rijke culinaire tradities van het schiereiland. En het leek wel of alles lekkerder smaakte met Camila om het mee te delen. Er was zonder twijfel een vonk, een connectie die dieper ging dan woorden alleen. Langzaam, maar zeker begon Yasmin te geloven dat ze misschien, heel misschien, eindelijk had gevonden wat ze zocht.
De dagen vlogen voorbij, en voor ze het wist, was het tijd om afscheid te nemen van Zuid-Spanje. Terwijl ze haar koffer inpakte, voelde Yasmin een mengeling van emoties. Aan de ene kant was ze verdrietig om deze mooie tijd te moeten afsluiten, aan de andere kant was ze opgewonden voor wat de toekomst zou brengen.

.
.

.

Toen de dag van vertrek aanbrak, ontbeten ze met taartjes bij de pastelería. Ze gaven elkaar met tranen in de ogen een knuffel. Camila keek haar diep in de ogen. ‘Ik wil dat je weet,’ zei ze zachtjes, ‘dat ik erg veel om je geef. En ik hoop dat dit niet het einde is van ons verhaal. Te quiero mucho, Yasmin.’ Yasmin voelde een golf van geluk door haar lijf gaan en antwoordde zonder gêne: ‘Y yo también te amo.’ Ze gaven elkaar nog een laatste omhelzing, hun harten vervuld van warmte. ‘Het is zeker niet het einde,’ antwoordde ze, haar stem vol overtuiging. ‘Het is slechts het begin. La vida es una paella!’ Ze proestten het uit.
En met die woorden stapte ze in de taxi, klaar om de weg van haar leven te vervolgen. Ze wist niet wat de toekomst zou brengen, maar één ding wist ze zeker: wat er ook zou gebeuren, ze zou het met passie en enthousiasme tegemoet treden. Want één ding had ze geleerd: het leven kan elke dag een nieuw avontuur zijn. Als je je er maar aan overgeeft.

Café olé

Café olé

Straf bakkie of liever een cappucino? Je favoriete koffie smaakt nóg lekkerder op vakantie. Wel handig om te weten hoe (en wanneer!) je ’m bestelt.

  • Frankrijk: een espresso bestellen? Vraag dan om un café of een café noir. Een 'gewone' zwarte koffie is een un allongé of un américain. Koffie met melk drinken de Fransen meestal thuis bij het ontbijt, maar is wel te bestellen in de horeca als een café au lait (met een scheutje melk) of café crème (meer melk). Let op: bestel je op het Franse platteland een cappuccino, dan krijg je vaak een koffie met slagroom.

  • Spanje: in Spanje hebben ze bijna net zoveel soorten koffie als tapas, dus het is handig om de basics te kennen. Een espresso = een café solo. Zwarte koffie? Een americano. Ook in Spanje drinken ze koffie met melk meestal alleen ’s ochtends. Check - als je cappuccino bestelt- of je hem met slagroom (nata) krijgt. Fijn alternatief: een cortado, een kleine sterke koffie met een scheutje warme melk. Een café con leche (koffie met melk) is vergelijkbaar met onze koffie verkeerd.

  • Italië: in Italië krijg je een espresso als je un caffè bestelt. Italianen drinken ’m vaak staand aan de bar. Espresso te straf? Bestel een lungo (iets meer water) of een caffè americano (zwarte koffie). Cappuccino en caffè latte drink je alleen ’s ochtends, en al helemaal niet na het avondeten. Vergeet bij het bestellen van een caffè latte niet om ook daadwerkelijk caffè te zeggen: als alleen latte bestelt, krijg je waarschijnlijk een glas melk.

Het is in Zuid-Europa trouwens heel gebruikelijk om je croissant, brood of biscotti in de koffie te dopen. Soppen maar!